برآورد تعداد بیماری و مرگ ناشی از آلایندهno۲ در هوای پنج کلان شهر ایران در سال ۱۳۹۰ با استفاده از مدل airq

چکیده سابقه و هدف: نیاز ضروری انسان به هوا از یک سو و افزایش آلاینده های هوا از سوی دیگر باعث شده تا آلودگی هوا به عنوان یکی از مهم ترین چالش های بشری تبدیل گردد. آلاینده های هوا و از آن جمله no2 می توانند اثرات بهداشتی قابل توجهی را بر روی سلامتی انسان بگذارند. از این رو بررسی اثرات بهداشتی این آلاینده، جهت کنترل آن امری ضروری می باشد که بدین منظور کلان شهرهای مشهد، تبریز، شیراز، اصفهان و اراک به عنوان شهرهای هدف انتخاب و از این جهت مورد بررسی قرار گرفتند. مواد و روش ها: در مطالعه مقطعی حاضراطلاعات لازمه از سازمان های حفاظت محیط زیست پنج کلان شهر ایران در سال 1390 اخذ گردید. اعتبار آن ها مطابق با معیارهای who سنجیده شد و داده های معتبر پس از آماده سازی وارد نرم افزار airq شده و نتایج استخراج گردید. یافته ها: شهر اصفهان با متوسط غلظت سالیانه µg/m3 128 بیش ترین غلظت no2 را داشت و در تمامی شهرها این متوسط غلظت بیش تر از حد استاندارد کشورمان بوده است. تعداد کل مرگ، مرگ قلبی عروقی و بستری به دلیل انسداد مزمن ریوی، در مشهد به ترتیب با 286 نفر، 161 نفر و 43 نفر بیش ترین تعداد را داشته اند. استنتاج: no2 بیش ترین اثرات سوء بهداشتی را به ترتیب در شهرهای مشهد و اصفهان داشته است که می توان آن را به بالا بودن تعداد خودروها، افزایش ترافیک شهری و متعاقبا مصرف بالای سوخت، بالا بودن جمعیت دائم و موقت در شهرهای مذهبی و توریستی مرتبط دانست.